پرم از حسُّ ..

بعد مدت ها چرخیدنم در این دنیای مجازی است ..
چند دقیقه دیگر در این وایرلس خانه ی خوابگاه را می بندند و با اینکه پُرم از حسُّ از گفتنی ها .. هیچ هول برم نمی دارد که باید بروم بی که حرفی بزنم ..
خیلی روز می شود که هیچ رغبت و میلی به این مجازی ها ندارم و به خیلی چیزهای دیگر .. اصلاً حالم را بد می کند شلوغی و هیاهوی اینجا .. و دلم را تنگ و تنگ تر ..
دلم یک چیزهای خیلی بزرگ می خواهد .. یک حرفهای خیلی لطیف .. یک جاهای خیلی آرامش دهنده ..

 

پ.ن : محرم ت مگر چاره ام کند ..